شخصیت کاریزماتیک چیست؟

تعریف بسیاری از ما از شخصیت کاریزماتیک، فردی سرسخت و جدی است. اما امروز ما در این مقاله، با معنای کاریزما، اجزای آن آشنا می شویم.

کاریزما چیست؟

برای شروع، از مثال ماهی بادکنکی شروع می کنیم:

ماهی های بادکنکی، هنگامی که در معرض خطر شکار توسط حیوان دیگر قرار می گیرند، خود را باد میکنند تا شکارچی موفق به صید آنها نشود و پس از رفع خطر، به حالت اولیه خود بازمی گردند.

اما مثال دوم، از دلفین هاست که همین ماهی بادکنکی ها را به دندان می گیرند، موادی از ماهی متصاعد می شود که برای دلفین، حالت مخدر داشته و از حالت عادی خارج می شوند. پس شکار را رها کرده و به حالت خود می پردازند.

اما مثال چه ارتباطی با بحث کاریزما دارد؟!

خیلی از ما، در روابط مان، مثل ماهی بادکنکی عمل می کنیم! یعنی برخی روابط را کنترل می کنیم اما در نوع دیگری از روابطمان، بازیچه سرخوشی سایرین می شویم. (مست شدن دلفین ها)

قطعا همه ما از این روابط بیزاریم و دنبال روابطیم هستیم که نفوذ داشته باشیم و اثرگذار.

نمونه هایی از افراد کاریزماتیک:

گاندی، جهان پهلوان تختی، مریم میرزا خانی، اوا پرون..

فواید کاریزماتیک بودن چیست:

• حرفت شنیده میشه
• نفوذ داری
• بقیه علاقه دارند با تو کار کنند یا وقت بگذرانند
• روابطت تسهیل می شود
• کنترل بیشتری دارد
• به یاد ماندنی می شوی

آیا کاریزماتیک را می توان بدست آورد یا ذاتی است؟

آیا ما با کاریزما به دنیا می آییم؟

قطعا با کاریزما به دنیا آمدن، درصد کمی را به خود اختصاص می دهد

در محیط غنی سرشار از روابط مناسب، تا میزان بالایی از شانس کاریزماتیک بودن برخوردارند.

اما خبر خوب آنکه همه ما، می توانیم افراد دارای کاریزما را شناسایی کنیم. بر همین اصل، مهندسی معکوس انجام گرفته و مواردی که در بخش فرمول کاریزما می پردازیم، حاصل شده اند که با تمرین، بدست می آید.

فرمول کاریزما چیست؟

افراد کاریزماتیک، 2 شاخص دارند:

1_ دلپذیری:

این افراد برای دیگران، دلپذیر و مطبوعند؛ دقت کنید که این شاخص را با جذابیت، تمییز دهید.

یعنی وقتی دیگران شما را می بینند، چقدر حس دوستانه با شما دارند.

2_شایستگی:

یعنی در کار خود، تخصص دارد و توانمدی و مهارت والایی را داراست.

بزرگی مثل پروفسور حسابی، مهربان، کاردان و اهل کمک رسانی به سایرین است که محبوب واقع می شود.

یک مادر، والدی خوب است و والدگری را به نحو احسن بلد است. به فرزندش محبت و توجه دارد.

فردی که این دو عامل را با هم دارد، فردی کاریزماتیک است.

افراد بر اساس دلپذیر/شایسته بودن یا نبودن به 4 دسته تقسیم می شوند:

راهکارهای کاریزماتیک بودن:

من چه کاری انجام دهم که هم دلپذیر باشم هم شایسته؟

1_ دلپذیری:

1. برداشت اولیه:

   شما در چند ثانیه اول از دید طرف مقابل چطور دریافت می شوید ؟ از زبان بدن شما، نوع ایستادن شما، رایحه شما، پوشش شما چه چیزی برداشت می شود؟

2. زبان بدن و حالات چهره: 

انسان های دلپذیر، ارتباط چشمی دارند.

ما 3 سبک ارتباط چشمی داریم:

1. سبک قدرتمند: برای شایستگی است.چشم ها و پیشانی را نگاه می کنیم. این نشانه، به شما کمک می کند
2. ارتباط اجتماعی: برای دلپذیر بودن است. در این نوع، مثلثی ایجاد می شود که شامل چشم ها و دهان طرف مقابل است.
3. ارتباط صمیمی: این نوع نگاه، تا ترقوه پایین تر می آید و در هردو جنس خانم و آقا، صدق می کند.

دقت کنید بسته به نوع ارتباط، 60 الی 70 درصد مواقع ارتباط چشمی داشته باشید و نگاه خود را گاهی به محیط اطراف، پراکنده کنید.

نکته بعد آنکه اگر با چند نفر در ارتباط هستید، نگاه خود را بین افراد تقسیم کنید.

نکته سوم، در خطای ارتباط چشمی، به اصطلاح “چشم چرانی” است و نگاه به نقاط شخصی افراد است.

نکته اخر آنکه اگر فردی نقص در چهره دارد، مثلا در دندان هایش نقصی دارد … نگاه کردن به آن نقص ها، جایگاه شما را متزلزل می کند.

گنج ارزشمند در این مقاله، eye brow flash است.

یعنی وقتی به فرد مقابل دست می دهیم، ابروهایمان برای لحظه ای کوتاه بالا بیاوریم. معمولا این کار زمان تعجب انجام می شود اما زمانش طولانی است. در حالی که این تکنیک، در لحظه ای کوتاه انجام می شود. این یعنی نوعی هیجان و توجه.

پس در زبان بدن، باید نکاتی را توجه کنیم:

• اگر شمارش انجام میدهید، با دست خود آن را نشان دهید.
• اگر اندازه چیزی را بیان می کنید، آن را با دست نشان دهید.
• اگر راجب خودتون صحبت می کنید، دستتان را روی قلبتان بگذارید
• یا اگر راجع به طرف مقابل صحبت می کنید، به طور ملایم، با دست باز طرف مقابل را نشان دهید.

اقسام زبان بدن:

1. بسته: خیلی محدود و گاها بدون استفاده از زبان بدن است.
2. باز: بسیار باز و با حالت تهاجمی برخورد می کند.
3. نرمال: به میزان مناسب و آنجایی که مناسب است، بهره بگیریم.

3. فن بیان:

از گاو یاد بگیریم! همیشه می گوید ماا نمی گوید من!

این روش اثر گذار است. به جای اینکه باید تغییر کنی، بگوییم ما باید تغییر کنیم.

افراد کاریزماتیک، گروه می سازند. نمیگوییم من علیه تو، تو علیه من، می گوییم ما علیه مشکل.

هیجان در بیان:

افراد کاریزماتیک، شور و شوق بیشتری در کلام دارند. همه ما، افراد محکم، قوی و با هیجان را دوست داریم.

دیدن نقاط قوت:

افراد کاریزماتیک، اول خود را درگیر نقاط منفی نمی کند. انتقاد می کنند اما غر نمی زنند. سازنده نقد می کنند.

این افراد، استاد حسن جویی هستند. احترام و حسن جویی با بقیه دارند. نقطه تمایز این موضوع از مبحث چاپلوسی است.

در چاپلوسی، از افرادی حسن جویی می کنیم که به آنها نیاز داریم.

اما در کاریزما، از همه افراد حسن جویی می کنیم و با احترام برخورد می کنیم.

4. استراتژی:

من اینجا هستم و می خواهم به نقطه دوم برسم. چه مراحلی را باید طی کنم.

ابتدا مشخص کن هدفت از ارتباط چیست؟ افراد سطحی کاریزماتیک نیستند. مثلا در مورد همه چیز اظهار نظر می کنند.

اگر هدفت از ارتباط، خنده است، اتفاقا خوب است اما اگر بی هدف در جریان صحبتی وارد می شوی که بی هدف است. مثلا نظر دادن در مورد ظاهر بقیه، رفتاری غلط است.

شفاف رفتار کردن:

وقتی چشم ما ضعیف است و به چشم پزشک مراجعه می کنیم، نشانه های گوناگون را روی صفحه سنجش چشم، نشان می دهد. از ما می خواهد  که آنها را بگوییم. گاهی حروف ریز پایین صفحه را نمیتوانیم ببینیم. پس عینک متناسب با شماره چشم به ما می دهد.

فرد کاریزماتیک، مثل عینک عمل می کند. مثلا:

1. کلی گویی نمی کند: مثلا همه تلاشم را می کنم
2. اقدام واضح را با زمان مشخص انجام می دهد: مثلا تا اخر هفته انجام می دهم!
3. تایید نهایی را می گیرد: یعنی به جای اینکه بگوید بچه ها تا اخر هفته فروش مان بیشتر شود، همه می گویند باشه! و اتقاقی نمی افتد.

در حالی که مدیر کاریزماتیک، شفاف می پرسد هر بخش، چه کاری با چه زمانی کار انجام میدهد. سپس تایید نهایی را میگیرد: پس قرار مان این شد که…

5. بازنگری:

اگر می خواهی کاریزماتیک باشی، یک دنده نباش! اگر اشتباهی کردی، با اقتدار عذرخواهی و اصلاح کن.

سمج نیست و تعصب ندارد. البته همواره اشتباه کردن و عذر خواهی غلط است

6. قاطعیت

مرز مشخص دارند و قاطعیت دارند. مثلا در مورد زندگی شخصی من، کسی حق اظهار نظر ندارد.

یکی از مهارت مهم ما، مهارت “نه گفتن” است. تعارفی نبودن. اینها دروغ گوهایی هستند که وقت شما را هدر می دهند.

جرات داشته باشم آنطور که دوست دارم زندگی کنم بدون آسیب رساندن به سایرین.

7. قابل پیش بینی بودن:

ممکنه یک مدیر 6 ماه طول بکشد تا کارمندش را بشناسد اما یک کارمند باید 4 روزه مدیرش را بشناسد. یعنی افراد کاریزماتیک، خط کش رفتاری دارند و طبق آن رفتار می کنند.

مرموز بودن و مازمور بودن تفاوت دارد. هر فردی تا یک لولی می تواند نزدیک شود و حق اظهار نظر دارد. اما در روابط اجتماعی، باید قابل پیش بینی باشی.

2_ شایستگی:

1. هدفمند بودن:

این افراد می دانند از زندگی چه می خواهند. فرد بدون هدف نمی تواند دوست داشتنی باشد. در سطح دوم، اجتماعی است؛ مثلا من در این سمینار می روم تا ارتباط بگیرم

2. یکپارچگی:

بین بیانم و رفتارم، یکپارچگی باشد. مثلا دروغگویی، مثالی در این مورد است.

3. ادعای بزرگ نکردن:

ما استاد این هستیم که قول دهیم اما عمل نکنیم. به جای آن، بیشتر از آنچه قول می دهی، عمل کن. مثلا بگو 15 روزه تحویل می دهم و 10 روزه تحویل بده

تخصص: مثلا مدرس هستی؛ آیا چیز اضافه ای در تخصص خودت یاد گرفته ای؟ رویداد تخصصی حوزه خودت را بشناسی.

4. پرسشگری:

مثلا اگر به دکتر مراجعه کنیم که دکتر قبل از آنکه چیزی بگوییم، نسخه می دهد! در مقایسه با دکتری که از ما سوال می پرسد و دائم برای تشخیص گذاری، از ما سوال به جا و درست می پرسد.

برای این مورد، قانون یک سوال را تمرین کنیم:

این نشان می دهد شما در علم خود متخصص هستید و شفاف عمل می کنید. پس سوال بپرس تا پاسخ بهتر دهید.

5. بروز توانمندی ها:

مهم نیست چقدر متخصصی؛ مهم این است که چقدر متخصص دیده می شوی. می توانی توانمندی هایت را بروز دهی یا حق خود را بگیری؟ پس هم باید توانمند باشی هم بتوانی خوب ارائه دهی.

6. مهارت جنبی:

یعنی بجز مهارت اصلی، مهارت دیگری هم بلدی. مثلا یک کارمندی که کار با اینستاگرام را بلد است. پس کارش را ارتقا می دهد.

دنیای کاریزماتیک، دنیای افراد بین رشته ای است. تک بعدی عمل نکنیم.

نکته مهم، انعطاف بین شایستگی و دلپذیری است. پس بسته به مکان و زمان، می بایستی کمی انعطاف بخرج داد.